Było to kolejne drzewo zasadzone w ramach akcji Wojewody Dolnośląskiego, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Lasów Państwowych "Eko-historia Międzypokoleniowe sadzenie drzew".
Konstanty Skirmunt (ur. 30 sierpnia 1866 w majątku Mołodów koło Kobrynia, zm. 24 lipca 1949 w Wałbrzychu) – polski polityk i dyplomata.
Syn ziemianina Henryka, brat Henryka Skirmunta, brat przyrodni Jadwigi i Marii. Brat stryjeczny Romana Skirmunta, premiera Białoruskiej Republiki Ludowej. Gimnazjum ukończył w Petersburgu, tam też odbył studia prawnicze na uniwersytecie. Potem działał na Grodzieńszczyźnie, Mińszczyźnie i Wileńszczyźnie.
Przed rokiem 1914 członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego. Był członkiem jako hospitant Komitetu Narodowego Polskiego. Był członkiem Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji. W 1916 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny. W latach 1917–1918 członek Komitetu Narodowego Polskiego (KNP) w Paryżu. W sierpniu 1917 był przedstawicielem Komitetu Narodowego Polskiego przy królu Włoch i Stolicy Świętej. Od 1918 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był delegatem i doradcą w sprawie zagadnień odpowiedzialności za wywołanie wojny na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku.
Po odzyskaniu niepodległości dla swej dotychczasowej funkcji w Rzymie uzyskał status posła RP i ministra pełnomocnego przy królu Włoch (funkcję posła RP przy Stolicy Apostolskiej objął Józef Wierusz-Kowalski), misję pełnił do 11 czerwca 1921.
Od 11 czerwca 1921 do 6 czerwca 1922 roku był ministrem spraw zagranicznych. W latach 1922–1929 poseł RP w Londynie. Po podniesieniu rangi placówki ambasador RP w Londynie, którą to funkcję pełnił do 1934. Zmarł w Wałbrzychu.
