Rok 2010 był jednym z bardziej dramatycznych we współczesnej historii Polski. Tragedia smoleńska, wiosenne powodzie czy kryzys finansów przetaczający się przez Europę wpłynęły na społeczne nastroje. Nie był to rok łatwy także dla naszego miasta. Wałbrzych niechlubnie zasłynął w ostatnich miesiącach dzięki aferze spowodowanej ujawnieniem rozmów senatora Ludwiczuka oraz podejrzeniom o tzw. kupowanie głosów w wyborach samorządowych. Kampania wyborcza była niezwykle brutalna, sztab urzędującego prezydenta sięgnął po radykalne środki typu list dyrektora
szpitala straszącego zaniechaniem inwestycji przez jego najgroźniejszego rywala. Stygmatyzacja przeciwnika i propaganda sukcesu stosowana przez sztab PO pokazała, że Wałbrzych staje się poletkiem doświadczalnym pijarowców partii Donalda Tuska.
Prawo i Sprawiedliwość stanęło w opozycji do nowej egzotycznej koalicji PO-SLD rządzącej miastem. Wiem, że tej władzy będzie niezwykle trudno zrealizować obietnice ze względu na rygory budżetu oraz skandaliczne przesunięcie obwodnicy zachodniej Wałbrzycha na pozycję nr 20 listy rezerwowej w programie rządowych inwestycji drogowych.
Ale poza polityką też jest życie. I tu było się z czego cieszyć. W Wałbrzychu mogliśmy szczycić się ekspozycją przywiezionej ze Lwowa przez Alicję Młodecką "Bitwy Pod Grunwaldem" pędzla Popiela i Rozwadowskiego czy ekscentrycznym, ale trafnym pomysłem wystawienia "Traviaty" w Starej Kopalni.
