Grupa uwięzionych z powodu zarazy na włoskim lotnisku Polaków
nieznających ani włoskiego, ani angielskiego zaczyna wypełniać sobie czas grami między sobą. Najpierw rozmowa o niczym z manifestami typu: „Oczekuję w teatrze klasycznej klasyki i autentycznych faktów”. Potem opowiadają sobie sceny wyjęte z Dekameronu.
Prosta scenografia świetnie wprowadza widza w miejsce akcji, a pomysły typu ruch światełek przy wygaszonej scenie rozświetlają wyobraźnię i jak raz jesteśmy w sypialni ciemną nocą. Zderzenie opowieści Boccacia ze współczesnymi realiami daje dodatkowy efekt transpozycji wyobraźni. Aktorzy dają popis scenicznej atrakcyjności oraz sprawności ruchowej, co jest zaskakującym poniekąd bonusem spektaklu. Spektakl to prawie godzina dobrej zabawy i dowód na to, że świeże pomysły na zjawiska znane mogą pokazać nam je w nowych refleksach.
Aktorzy: Małgorzata Łakomska, Sabina Tumidalska, Mirosława Żak, Daniel Chryc, Włodzimierz Dyła, Andrzej Kłak, Piotr Tokarz oraz Karolina Marciniak i Władysław Krupa. Ruch sceniczny Milena Czarnik; scenografia Joanna Howańska, Katarzyna Witke.
Następny spektakl w tej serii to 20 lutego na scenie kameralnej „Grechuta” w wykonaniu Jacka Krautforsta. 6 marca (odwołana wczoraj z przyczyn technicznych) „Pętla” Marka Hłaski też na scenie kameralnej.
