„Wałbrzych – zespół zamkowo-parkowy Książ” uznany został za pomnik historii na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1292 i 1907). Celem ochrony pomnika historii leżącego na terenie Wałbrzycha i Świebodzic jest jego zachowanie, ze względu na wartości historyczne, artystyczne i naukowe. W rozporządzeniu możemy przeczytać: Jako zabytek o średniowiecznej genezie, z bogactwem form architektonicznych nawiązujących do różnych wątków historycznych, „Wałbrzych – zespół zamkowo-parkowy Książ” wpisuje się w wielokulturową tożsamość Śląska. Zabytek ten stanowi przykład rezydencji o niepowtarzalnych walorach widokowo-krajobrazowych, podkreślonych wybitnej klasy architekturą i sztuką ogrodową.
Obszar pomnika historii „Wałbrzych – zespół zamkowo-parkowy Książ” obejmuje dwie integralne części:
1) założenie rezydencjonalne Książ, składające się zamku wraz z towarzyszącymi budynkami, obwarowaniami i parkiem, pawilonu parkowego – Mauzoleum, trzech bram parkowych, dwóch domów szwajcarskich, Starego Zamku – romantycznej ruiny, zespołu budynków stadniny koni, składającego się z pięciu stajni, krytej ujeżdżalni i wozowni, budynku kuźni oraz budynku leśniczówki;
2) zespół budynków i dawne założenie ogrodowe Palmiarni Lubiechów, składające się z palmiarni, szklarni, budynków: kotłowni, administracyjnego, gospodarczego i mieszkalnego oraz dawnego założenia ogrodowego
