Uzasadnienie
Pani Anna Malicka-Zamorska uznawana jest za jedną z najbardziej znanych osobowości twórczych polskiego środowiska ceramików i rzeźbiarzy, jest współzałożycielką grupy twórczej „Nie Tylko My” oraz jej Galerii Ceramiki i Szkła „Nie Tylko My” przy ul. Kiełbaśniczej 5 we Wrocławiu. Należy do najwybitniejszych twórców polskiej szkoły ceramiki artystycznej. Jest członkiem Internationale Academy of Ceramic z siedzibą w Genewie oraz Związku Polskich Artystów Plastyków. Mieszka i jest aktywna
artystycznie we Wrocławiu.
W 1965 r. ukończyła studia artystyczne w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, uzyskując dyplom w pracowni przemysłowej i artystycznej prof. Julii Kotarbińskiej. Była stypendystką Związku Ceramików w Düsseldorfie, Ministerstwa Kultury i Sztuki Węgier (1973) oraz uczelni wyższych takich jak: GIAE w Churchill, Victoria Australia; Drake University w Des Montes, Iowa, USA; Academy of the Arts Reykjavik, Islandia. Wielokrotnie organizowała i była zapraszana do udziału w międzynarodowych sympozjach twórczych, konkursach i wystawach.
W latach 1976-2007 współorganizatorka, organizatorka wałbrzyskich plenerów „Porcelana Inaczej”, a następnie Komisarz Artystyczny (Prezydent) Międzynarodowego Sympozjum Ceramicznego „Porcelana Inaczej” w Wałbrzychu, które zostało przyjęte jako nowe spojrzenie na możliwości porcelany, zależnego od poszukiwań kreacyjnych, konwencji środowiskowych, wiekowych i obranej metody formowania – warsztatu.
Uczestniczka wystaw w kraju i zagranicą m. in. Czechosłowacja: Bechyně-I.S.C.-Praga (1970), NRD: Drezno (1970), ZSRR: Moskwa (1970), Włochy: Faenza (1971, 1973, 1980), USA: Nashville Memphis (1973), USA: Nowy Jork (1974), RFN: Burgthann (1971), RFN: Duisburg (1975), RFN: Ferchen (1976), Francja: Vallauris (1978), Polska: Sopot (1971, 1973, 1976, 1979), Wałbrzych 1977, 1978, 1979, Australia: Switchback Gallery – Churchill; Holdsworth Fine Art Galleries – Sydney, Latrobe Valley Center, Morvel (1984), Devise Gallery, Melbourne, USA: Drake University Gallery – Des Moines, Iowa (1985), Szwecja: Ośrodek Kultury Polskiej – Sztokholm (1986), Polska: Wratislavia Cantans – Wrocław (1992), Wałbrzych (1993), Niemcy: Kunst und Design Galerie, Burgfelden, Albstadt (1994), Zamek Wojnowice k. Wrocławia (1994), Muzeum Keramion w Ferchen, Niemcy (1999).
Prace Anny Malickiej-Zamorskiej znajdują się w zbiorach wielu muzeów, m.in: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, Stara Kopalnia w Wałbrzychu, Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Ceramiki i Szkła w Lidzbarku Warmińskim, Muzeum Ceramiki w Bechyně (Czechy), Muzeum rzemiosła w Pradze (Czechy), Muzeum Ceramiki w Faenza (Włochy), Biuro Wystaw Artystycznych w Szczecinie, Lęborku, Kecskemet Ceramic Collection (Węgry), Tennessee State Museum, Nashville (USA), Appalachian Center for Crafts- Smithville, Tennessee (USA), Drake University Art. Dep.-Des Moines, Iowa (USA), Davise University Art. Collection-Devise, California (USA), Minnesota Clay Company-Bloomington, (USA), Taipei Art Museum (Taiwan), G.I.A.E. Art. Collection, Churchill (Australia) Keramion (Niemcy) oraz wielu kolekcjach prywatnych.
Anna Malicka-Zamorska wielokrotnie została uhonorowana prestiżowymi nagrodami i wyróżnieniami w kraju i za granicą, m. in.: Medal Złoty na Międzynarodowej Wystawie Ceramiki, Gdańsk (1973), Nagroda Administracji Prowincji Rawenna za udział w 35 Międzynarodowym Konkursie Ceramiki Artystycznej w Faenzie (1973), Złoty Medal i III nagroda na wystawie Ceramiki w Sopocie (1976), II Nagroda w Biennale Ceramiki Polskiej, Zamek Książ (1979), nagroda w 38 Międzynarodowym Konkursie Ceramiki
Artystycznej w Faenzie (1980), II Nagroda za udział w I Wystawie Ceramiki Polskiej – „Wałbrzych ‘79”, nagroda Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu, III nagroda w II wystawie Biennale Ceramiki Polskiej „Wałbrzych ‘83”, Wyróżnienie Rektora Akademii Sztuk Pięknych „Ceramika 2001”, Nagroda Kulturalna Śląska Kraju Związkowego Dolnej Saksonii, Niemcy 2008.
W dowód uznania dokonań artystycznych i społecznych, Prezydent Wrocławia nadał w 2012 r. Pani Annie Malickiej-Zamorskiej medal Zasłużony dla Miasta Wrocławia jako osobie publicznie znanej, szanowanej i cenionej.
Wśród szerokiej gamy aktywności kulturalno-artystycznych Anny Malickiej-Zamorskiej szczególne miejsce w jej życiu i twórczości zajmuje organizowany w Wałbrzychu od ponad 30 lat Plener Ceramiczny „Porcelana Inaczej”, który Artystka współorganizowała i koordynowała wraz z Grupą Twórczą „Nie Tylko My”. Rozwinął się on z działań artystycznych o charakterze lokalnym, następnie ogólnopolskim w międzynarodową imprezę, dającą szeroki przegląd aktualnych tendencji w ceramice światowej w postaci wystaw czy sympozjów Ceramiki Polskiej. Plenery organizowane były m. in. w fabrykach ceramicznych „Krzysztof”, „Książ” i „Wałbrzych”, Wałbrzyskich Zakładach Graficznych w Wałbrzychu we współpracy z zatrudnionymi tam modelarzami, technologami i szeregowymi pracownikami. Umożliwiły one artystomplastykom wykorzystanie warunków materiałowych i technicznych zakładów. W tym kontekście w ówczesnym Muzeum Okręgowym (obecnie Muzeum Porcelany), Galerii „Pod Atlantami”, Biurze Wystaw Artystycznych w Wałbrzychu odbywały się wystawy poplenerowe, stając się istotnym stałym elementem pejzażu kulturalnego Miasta i jego promocji w kraju i poza jego granicami, prezentując wysokie walory artystyczne. Wałbrzyskie wydarzenia twórcze miały swój oddźwięk we Wrocławiu w postaci wystaw w Biurze Wystaw Artystycznych i Galerii „Nie Tylko My”, a katalogi promujące Międzynarodowe Sympozjum „Porcelana Inaczej” trafiały do wszystkich renomowanych czasopism ceramicznych na całym świecie.
W czasopismach tych ukazywały się artykuły na temat sympozjów. Dzięki temu Wałbrzych związany z przemysłem wydobywczym zaczął kojarzyć się ze sztuką wysoką, zwłaszcza wśród ceramików z całego świata, którzy licznie przybywali by szukać natchnienia w Mieście pod Chełmcem. Artystka wiele ze swoich prac przekazała do zbiorów Muzeum Porcelany, kustosza tradycji wałbrzyskiej, a w szerszym rozumieniu, śląskiej i europejskiej ceramiki.
Analizując dokonania artystki należy wziąć pod uwagę szczególnie trudny okres, w którym podejmowała swoją działalność twórczą i organizatorską. Złożyła się na to niesprzyjająca sytuacja polityczna, społeczna i gospodarcza, i związane z tym uwarunkowania.
