Orkiestrę poprowadzi znakomity polski dyrygent Marek Pijarowski.
W programie przewidziano: G. F. Haendel: Concerto grosso D-dur op. 6 nr 5, Uwertura i Allegro, G. F. Haendel: Aria Sosarme „Il mio valore” z opery „Sosarme”, M. Karłowicz: Walc z Serenady na orkiestrę smyczkową, M. Karłowicz: 2 pieśni: „Po szerokim morzu” i „Mów do mnie jeszcze”, P. Czajkowski: Walc z Serenady na orkiestrę smyczkową, P. Czajkowski: Pieśń „Niet, tolka tot kto znał...”, C. Debussy: „Światło księżyca”; „La Mer”.
Damian Ganclarski (kontratenor) urodził się w 1989 roku we Wrocławiu. Naukę śpiewu rozpoczął w klasie śpiewu solowego profesora Eugeniusza Sąsiadka w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Edukację kontynuuje w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, w klasie profesor Urszuli Kryger.
Jeszcze przed rozpoczęciem studiów zadebiutował w ramach 43. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans (koncert uczestników Kursu Interpretacji Muzyki Oratoryjno-Kantatowej).
W czasie kursów interpretacyjnych kształcił się pod okiem wybitnych pedagogów śpiewu: prof. Ewy Czermak, prof. Piotra Łykowskiego, prof. Ingrid Kremling-Domański, prof. Eugeniusza Sąsiadka.
Wielokrotnie brał udział w koncertach organizowanych przez Akademię Muzyczną we Wrocławiu oraz Wrocławski Oddział Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Wystąpił także podczas Festiwalu „Muzyka Epok” w Dusznikach Zdroju oraz Międzynarodowego Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy.
Damian Ganclarski jest zdobywcą I miejsca (Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego) w konkursie pieśni „Trzech Panów KKK – Kurpiński, Karłowicz, Koczalski” (Warszawa 2009).
Młody śpiewak uzyskał już pozytywne recenzje krytyków. Na łamach Ruchu Muzycznego Kazimierz Kościukiewicz zwrócił uwagę na wzruszającą, chłopięcą słodycz głosu (Ruch Muzyczny 26/2008), a Małgorzata Komorowska zaznaczyła: „wybitnie uzdolniony kontratenor” (Ruch Muzyczny 15/2009).
Wachlarz wokalnych zainteresowań Damiana Ganclarskiego rozpościera się od muzyki oratoryjnej i operowej epoki baroku po twórczość najnowszą. Szczególne miejsce w kręgu fascynacji muzycznych zajmuje gatunek pieśni (od romantyzmu do XXI wieku).
Marek Pijarowski urodził się we Wrocławiu w 1951 roku. Podczas nauki w Liceum Muzycznym opanował grę na kilku instrumentach, m.in. fortepian(jako główny), skrzypce, obój i organy. Studia dyrygenckie /dyplom z wyróżnieniem/ odbył we wrocławskiej Akademii Muzycznej u Tadeusza Strugały, a uzupełnił je w latach 1971-1973 w Weimarze na Międzynarodowych Kursach Muzycznych pracując pod kierunkiem nieżyjącego już znakomitego dyrygenta rosyjskiego Arvida Jansonsa.
W roku 1977 uzyskał stypendium rządu austriackiego i przez 9 miesięcy przebywał w Wiedniu doskonaląc swe umiejętności u prof. Carla Oesterreichera w słynnej Hochschule fuer Musik und Darstellende Kunst. W tym czasie miał okazję bezpośrednio zetknąć się ze sztuką dyrygencką takich mistrzów batuty jak, Karajan, Bernstein, Mehta, Solti czy Abbado.
Pracę etatową rozpoczął w 1974 jako asystent dyrygenta Filharmonii Wrocławskiej. W tym samym roku w grudniu wziął udział w Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, na którym (będąc najmłodszym uczestnikiem) zdobył I nagrodę oraz specjalna nagrodę orkiestry Filharmonii Śląskiej. Sukces ten zaowocował licznymi zaproszeniami, m. in. do Filharmonii Narodowej i WOSPR-u.
W 1975 roku otrzymał stanowisko II dyrygenta, a w 1980 został powołany na stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Wrocławskiej, którą kierował do 2002 roku. Współpracował również z Filharmonią Krakowską jako I dyrygent, a z Filharmonią Pomorska w Bydgoszczy jest związany do dziś jako stały gościnny dyrygent tego zespołu. W latach 2002 - 2005 był dyrektorem artystycznym Filharmonii im. A. Rubinsteina w Łodzi.
Ponad 30 lat nieprzerwanie prowadzi ożywioną działalność dyrygencką koncertując ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi i radiowymi w Polsce. Wielokrotnie prowadził również koncerty z polskimi orkiestrami poza granicami kraju m. in. z Filharmonią Narodową (Niemcy), NOSPR-em (Hiszpania, Paryż), Filharmonią Krakowską (Francja) Sinfonią Varsovia (Hiszpania), Filharmonią Łódzką
( Włochy ,Hiszpania). Poprowadził szereg tournee z Filharmonią Wrocławską m.in.
w Hiszpanii, Francji, Włoszech, Niemczech, Holandii. Dokonał szeregu archiwalnych nagrań dla potrzeb Polskiego Radia. Był stałym dyrygentem Eastern Music Festival w Greensboro w USA.
Współpracuje obecnie ściśle z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze oraz Texas Music Festival w Houston. Dyrygował w większości krajów europejskich oraz w Egipcie, Izraelu, Kanadzie, Chinach, USA , Meksyku i Korei Płd.
Od 1980 do 2000 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu. W latach 1986/1987 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach.
Jest pedagogiem Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w której prowadzi klasę dyrygentury jako profesor zwyczajny. Pełnił również funkcję prorektora tej uczelni. Jego absolwenci są laureatami konkursów dyrygenckich w kraju i za granicą.
Minister Edukacji powierzył mu funkcję krajowego eksperta przy opracowaniu standardów dotyczących studiów dyrygenckich.
W 1997 z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki muzycznej.
