„Wałbrzych to chyba jedyne miasto w Polsce, które pobije rekord ilości marketów. Jeden obok drugiego. Mieszkam w dzielnicy, gdzie stoją markety na przeciw siebie i kilkanaście metrów dalej stoi trzeci. Jechałam niedawno przez dzielnicę Podgórze i żal było patrzeć, jak wyglądają domy oskubane z tynku, sklepiki pozamykane, nędza i beznadzieja dla tych ludzi, którzy zdani są na łaskę losu, bo władza nie ma zamiaru się nimi zająć. Ważne są inwestycje, drogi, itd., ale co z ludźmi? Te markety odbierają ludziom pracę i sens życia. Bo człowiek jest stworzony do pracy.
Czy ktoś zastanowił się, jak markety oddalają ludzi od siebie. Tam kasjerka czy ekspedientka nie zapyta, jak się ma pani synek, matka, ojciec. Nie porozmawia o codziennych problemach. Tam się jest tylko klientem, który ma zostawić jakąś sumę pieniędzy i następny proszę. Ludzie stają się obojętni wobec siebie, bo nawet lokatorzy w jednym bloku nie znają się. Każdy chodzi do innego marketu. I dziwimy się, że ludzie są tak obojętni na krzywdy innych. Bo ludzie się nie znają, nie mają wiedzy o tym, co się dzieje w ich bloku, ulicy. Żal patrzeć, jak to miasto, mimo tych wszystkich rzekomo koniecznych zmian jak przebudowa placu Magistrackiego - umiera. To nie markety nadają miastu klimat, atmosferę, ale ludzie, ale właśnie małe sklepiki, kafejki to jest to, co ludzi zbliża, gdzie mogą porozmawiać, poznać się, zintegrować ze swoim środowiskiem. Podobno w Wałbrzychu ma powstać jeszcze co najmniej 10 marketów. Winszuję.”
